Έβαλα το πηλίκιο στο κλουβί
και βγήκα με το πουλί στο κεφάλι
Λοιπόν;
δε χαιρετάνε πια;
ρώτησε ο διοικητής
Όχι
δε χαιρετάνε πια
απάντησε το πουλί
Α, καλά
συγχωρείστε με νόμιζα πως χαιρετάνε
είπε ο διοικητής
Συγχωρεμένος ,
ανθρώπινα τα λάθη,
είπε το πουλί.
Ζακ Πρεβέρ
Αφιερωμένο στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη,
που επείγεται να χώσει τα παιδιά στο στρατό.
Εξαιρετικό ποίημα. Μπράβο ποντικέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μην ξέχασα κανα στίχο! Τελευταία φορά που τό διάβασα ήταν στο Λύκειο, αλλά μου άρεσε πάντα πολύ και το θυμάμαι ακόμα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉσουν από μικρός ένας καλός, ανυπόταχτος ποντικούλης, είναι αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσιρίζω μαζί σου κατά της στράτευσης.
Σκουίίίί!
Θα ζήσω ελεύθερο πουλί...κι όχι κορόιδο στο χακί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλώ περάστε για μια πρόσκληση, όχι στράτευσης...!
Το έγραψα και στον Δεμασάμε ρε και θα το ξαναγράψω: αν ο στρατός ήταν κάτι καλό, γιατί τα βλαστάρια των μανδαρίνων υπηρετούν στην περαμεθόριο του Πενταγώνου;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Pastaflora, έλα μου ντε! Μέγα μυστήριον!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Μανιταράκι, το προσκλητήριο μου έπεσε απ΄τα χέρια, όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόοοον...
@ Incontinentia, ο νέος είν΄ωραίος, αλλά είναι κι αρουραίος, ως γνωστόν.
Έτσι παλιά ήταν το σύστημα στην Κύπρο (νομίζω πως ακόμα ισχύει). Πρ4ώτα υπηρετούσαν τη θητεία τους και μετά είχαν το δικαίωμα να σπουδάσουν. Πάντως μια μέρα που είχα ανοίξει τηλεόραση και ασχολιόταν με το θέμα δεν είδα τους νεαρούς που ρωτάγανε τη γνώμη τους να τους κακοφαίνεται η ιδέα. Υπό την έννοια πως μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει νωρίς να μη μας κόβει την καριέρα μετά. Για μένα οι στρατοί δεν θα έπρεπε να υπάρχουν έτσι κι αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήpastaflora, το πεντάγωνο δεν είναι το καλύτερο. Εγώ ήξερα κάποιους που υπηρέτησαν στο Παρίσι.
Κι εγώ της ίδιας άποψης είμαι. Όχι στην υποχρεωτική θητεία. Κι άν κάποιος θέλει να πάει στο στρατό, ας καταταχτεί όποτε του αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς και με τη σημερινή κατάσταση, άν επιλέξει κάποιο παιδί πρώτα να υπηρετήσει και μετά να σπουδάσει, δεν το εμποδίζει κανείς να το κάνει...
Έχουμε και στο Παρίσι σκηνάκια? Γουάου! Δεν παιζόμαστε!