Πάμε για ποδήλατο ?

Λένε ότι το σέξ είναι σαν το ποδήλατο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν ξεχνάς πώς να το κάνεις.
Για το σεξ μπορώ να σας πω πολλά. Για το ποδήλατο πάλι, όχι.
Βλέπετε όταν ήμουνα μικρός, η ποντικογιαγιά μου δεν με άφηνε να παίζω έξω. Η λεωφόρος που περνούσε μπροστά απ΄την φωλιά μας, ήταν καρμανιόλα. Στον στενό και μακρύ διάδρομο της πολυκατοικίας με τα 427 διαμερίσματα, τα ποδήλατα δεν χώραγαν ούτε να στρίψουν, ούτε να τσουλήσουν.
Όταν μεγάλωσα αρκετά, προσπάθησα να μάθω μηχανάκι. Τζίφος κι αυτό! Προσέφερα άφθονο γέλιο σε πεζούς και οδηγούς, μιας και σε κάθε φανάρι έπεφτα κάτω μαζί με το μηχανάκι.
(Ξέχναγα να κατεβάσω τα πόδια όταν σταμάταγα)
Μετά απ΄όλα αυτά, μάζεψα ντροπιασμένος τ΄αυτιά μου και πήρα διαζύγιο απ΄ τα δίκυκλα δηλώνοντας ανηκέστως ανισόρροπος.

Αυτό το γεγονός με έχει σημαδέψει έκτοτε. Το ότι δεν ξέρω ποδήλατο, είναι για μένα μια αναπηρία, ένα στίγμα, μια ντροπή ρε αδερφέ.

Θα μου πείτε τώρα γιατί σας τα λέω όλα αυτά και πού θέλω να καταλήξω...





Η παραπάνω εισαγωγή , ήταν στην πραγματικότητα μια πρόσκληση , πρόκληση και παράκληση.
Την Κυριακή 6 Απριλίου, διοργανώνονται πανελλαδικά αρκετές πορείες με ποδήλατα, σαν διαμαρτυρία για την άθλια αντιμετώπιση που επιφυλάσσουν στο ποδήλατο το κράτος και οι επίσημοι φορείς.
Επειδή εγώ όπως σας προείπα, κωλύομαι να συμμετέχω, παρακαλώ όσους πιστεύουν σ΄αυτό το όμορφο και φιλικό στο περιβάλλον και στο χρήστη μέσο, να πάνε με τα ποδηλατάκια τους και να κάνουν μια ορθοπεταλιά και για μένα...
Και πού είστε. Μετά την πορεία, θα ακολουθήσει street party . Αμφιβάλει κανείς πως θά ΄ναι σούπερ???