Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Ο Κύριος Φουσκομάγουλος

Γειά σας και πάλι αδέρφια μου!

Θα σας παρουσιάσω σήμερα τον Κύριο Φουσκομάγουλο.

Ο Κύριος Φουσκομάγουλος ήταν ένα μωρό σκιουράκι. Πριν δυό χρόνια, το βρήκε ο σύντροφος του ποντικού πεταμένο στο δρόμο και ημιθανές και το έφερε στη φωλιά να το περιθάλψουμε.

Ήταν τόσο μικρούλης που χώραγε σε ένα κουτάλι. Γκριζούλης, με πέντε μαύρες λωρίδες να διασχίζουν το κορμάκι του, με μια ουρίτσα που μόλις άρχισε να φουντώνει, έτρεμε εξουθενωμένος, με τα ματάκια κλειστά και τη μυτούλα του ματωμένη.

Προσπαθήσαμε να το ταίσουμε, του δώσαμε γάλα, λιωμένα αμύγδαλα και νεράκι. Του βάλαμε μάλλινα ρουχάκια και φύλλα σ’ ένα χαρτόκουτο για να χωθεί να κοιμηθεί. Τη νύχτα, όσο το σκιουράκι ξεκουραζόταν, ψάξαμε πυρετωδώς για πληροφορίες στο ίντερνετ.

Η ράτσα του λεγόταν tamias minimus και ευδοκιμούσε στην Αμερική.

Επειδή η Αμερική μας έπεφτε λίγο μακριά, ρωτήσαμε στο κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων στην Αίγινα, αν θα μπορούσαν να τον αναλάβουν. Από κει μας είπαν πως είχαν κι άλλα τέτοια ζωάκια και τα κρατούσαν σε κλουβί. Είδαμε τα κλουβιά σε φωτογραφίες, μικροσκοπικά και άθλια . Η ιδέα να τον κλείσουμε φυλακή δε μας άρεσε καθόλου.

Κάποια άλλη φιλοζωϊκή εταιρεία που ρωτήσαμε, μας είπε να μην τον ελευθερώσουμε γιατί κινδύνευε η φυσική ισορροπία (!!!!). Αυτό πάλι! Είναι γνωστό πως ο μεγαλύτερος εχθρός της φυσικής ισορροπίας είναι ο άνθρωπος. Καταλήξαμε πως λέγανε μαλακίες. Δεν ήταν δά και είκοσι ζευγάρια σκίουροι , που θα γεννοβολάγανε και θα κατακλύζανε την ένδοξη ελληνική μας ύπαιθρο! Ούτε κανας κροκόδειλος ήταν!

Στις βδομάδες που πέρασαν, ο σκίουρος δυνάμωσε πολύ. Γινόταν ένα πανέμορφο πλάσμα. Όσο λείπαμε απ΄την ποντικότρυπα, τον βάζαμε (δυστυχώς) σε κλουβί πουλιών που δανειστήκαμε, για να μην τον χάσουμε και τον πατήσουμε κατά λάθος. Ήρθε και το καλοκαίρι και οι διακοπές… Δυο άγια παιδιά και φίλοι, ανέλαβαν τη φροντίδα του. Του αφιέρωσαν ένα ολόκληρο δωμάτιο στο σπίτι τους. Του έβαλαν σκοινάκια για να σκαρφαλώνει και να εξασκείται, φυτά, ξυλάκια και κλαδιά και ο σκιουρίτσος ήταν στην καλύτερή του. Σωστό αγριμάκι και μεγάλος καβάτζας. Νομίζαμε ότι καταβρόχθιζε τον άμπακο, αλλά αυτός έπαιρνε τα φαγάκια του και τα αποταμίευε για τις δύσκολες ώρες του χειμώνα.

Το ένστικτο των ζώων είναι κάτι το απίστευτο. Γέμιζε τα μαγουλάκια του σποράκια ( εξού και το όνομά του), που τα έκρυβε στα πιο απίθανα σημεία με τάξη και μέθοδο. Αλλού τα φουντούκια, αλλού τα αμύγδαλα, αλλού οι ηλιόσποροι.

Η πιο αστεία φάση ήταν όταν σκαρφάλωνε στους ώμους και στο κεφάλι των παιδιών και πήγαινε να κρύψει τους σπόρους του στις αλογοουρές τους. Μετά από λίγο που επέστρεφε με καινούριες προμήθειες, έψαχνε μανιωδώς στα μαλλιά τους να βρει την καβατζούλα του κι όταν δεν την ανακάλυπτε κοιτούσε έκπληκτος γύρω γύρω, με ειλικρινή απορία ζωγραφισμένη στο μουσούδι του. ( «Τι διάολο! Αφού εδώ έκρυψα τα φαγάκια μου!»).

Πέρασε έτσι όμορφα και το καλοκαίρι κι έπρεπε να βρούμε μέρος να τον ελευθερώσουμε, πριν πέσει σε χειμερία νάρκη.

Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, ανεβήκαμε στην Πεντέλη όλοι παρέα, μαζί κι ο Κύριος Φουσκομάγουλος. Στο κατακαμμένο και γκρίζο βουνό, βρήκαμε τελικά ένα σημείο, αρκετά μακριά από σπίτια και δρόμους, με ένα ποταμάκι και αρκετά δέντρα, πρώην βάση (?) ή κάτι τέτοιο του στρατού.

Όσο πλησιάζαμε, ο Φουσκομάγουλος είχε παλαβώσει. Οι μυρωδιές των δέντρων και της φύσης τον είχαν βαρέσει στον εγκέφαλο. Πιστεύαμε πως θα του λείψουμε και θα δίσταζε να μας αποχωριστεί, αλλά ήμασταν μακριά νυχτωμένοι! Με το που ανοίξαμε την πόρτα του κλουβιού, ο σκίουρος σάλταρε έξω και σκαρφάλωσε στα δέντρα στο λεπτό. Κάναμε πικ-νικ και τον παρακολουθήσαμε για λίγο να τρέχει ολόχαρος στα πέριξ. Του αφήσαμε και μια σακούλα σπόρους για προμήθειες και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, με σφιγμένη την καρδιά.

Αυτά τα ζωάκια μπορούν να ζήσουν αρκετά χρόνια θεωρητικά. Σε συνθήκες ελευθερίας μέσος όρος ζωής είναι δύο χρόνια, γιατί έχουν κάμποσους εχθρούς ( πουλιά, κουκουβάγιες, φίδια κλπ ) .

Τις επόμενες βρομάδες, οι φίλοι μας έβρισκαν ακόμη μικρούς σωρούς από σποράκια, στα πιο απίθανα σημεία του σπιτιού τους ( μέσα στα συρτάρια, κάτω από μαξιλάρια, κάτω από το κρεββάτι κλπ).

Το χειμώνα χιόνισε και αναρωτήθηκα αν άντεξε το κρύο.

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας ( γιατί αυτό το blog είναι ηθικοπλαστικού περιεχομένου όπως θα έχετε καταλάβει ) :

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια ζωάκι στο κλουβί.

Σκουί!




18 σχόλια:

  1. Μπράβο για την πράξη σου ...
    Λίγοι θα το έκαναν αυτό σήμερα .
    Ελπίζω ο Mr. Φουσκομάγουλος να είναι καλά , να βρήκε και καμιά σκιουρίτσα και να καλοπερνάει .
    Χαιρετώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Morpheus γειά σου!
    Ήταν μια ομαδική και συντονισμένη προσπάθεια, η διάσωση του σκίουρου.
    Για να βρήκε σκιουρίτσα χλωμό το κόβω. Δεν υπάρχει η ράτσα του στη χώρα μας. Ελπίζω έστω να επιβίωσε, γιατί έδειχνε πανευτυχής όταν ξαμολήθηκε στη φύση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τυχερος ο σκιουρακος,που ξαναγυρισε στο φυσικο του χωρο.Μια χαρα θα τα παει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τέλιος ο φουσκομάγουλος!!!!!
    Κι εσύ "πρώτος"!
    Καλό απόγευμα πόντιξ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Habilis και mane, ήταν ένα αξιολάτρευτο πλασματάκι!
    Ελπίζω να επιβίωσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τρελαίνομαι όταν βλέπω ζωάκια κλεισμένα σε κλουβιά. Χίλιες φορές ελεύθερα στη φύση, μ'όσους κινδύνους συνεπάγεται αυτό, παρά αυτή η ατελείωτη χρυσή σκλαβιά... Κάποτε θα σου πω την ιστορία του Πόρκυ του σκαντζόχοιρου, που έπεσε από τον 5ο στον 4ο τρομοκρατώντας για δυο μέρες μια γιαγιά που νόμιζε ότι μπήκε κλέφτης στο σπίτι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αρκετά ελεύθερη πράξη. Δεν μπορώ με σιγουριά να σου απαντήσω, αλλά νομίζω οτί καλά κάνατε... Οι επιφυλάξεις μου έχουν να κάνουν με το οτί θα είναι εκτός του δικού του φυσικού περιβάλλοντος, οπότε ίσως δυσκολευτεί να επιβιώσει μόνος του. Από την άλλη, την έκανε την επιλογή του και όπως είπες "καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή". Πάντως, μπράβο, γιατί τον να τον κρατήσετε επειδή ήταν γλυκούλης θα ήταν μια αρκετά ανθρώπινη (μτφ. εγωιστική) στάση.
    Όσο για την σκιουρίτσα, μπορεί και να βρήκε. Δεν νομίζω οτι θα τον χάλαγε αν δεν ήταν ακριβώς η ράτσα του. Και εκείνη θα τον προτιμούσε για τον εξωτισμό του! Μη σου πω οτί θα έχει ανοίξει χαρέμι και θα κάνει... αχαλίνωτο σεξ!
    (στο χρώσταγα το σεντόνι:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάντως το ζωάκι έχει γαμώ τα ονόματα:
    Ταμείας Μίνιμους? Άψογο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ pastaflora περιμένω με ανυπομονησία την ιστορία του Πόρκυ!Ιστορίες με ζώα - η καλύτερή μου.
    Αγαπημένο πλάσμα ο σκατζόχοιρος!
    ( Σύντομο ανέκδοτο: Ο σκατζόχοιρος ζήτησε συγνώμη και κατέβηκε απ΄τη βούρτσα... )
    @ Αντίδραση, λές να μας προκύψει Δον Ζουάν ο Φουσκομάγουλος? Σ΄εμάς είχε φανεί ντροπαλούλης!
    Πράγματι, η επίσημη ονομασία του είναι άκρως επιτυχημένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. :)
    Μου θυμίσατε τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, όπου το σπίτι μου ήταν γενικό νοσοκομείο για τραυματισμένα ζώα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Spy, καλωσορίσατε!
    Το ίδιο ισχύει και σε μας!
    Έχουμε περιθάλψει κότες, περιστέρια, γάτες, σκύλους, χάμστερ. Για να μην πώ και για κουνέλια, χελώνες κλπ που δεν χρειάζονταν περίθαλψη αλλά φιλοξενία.
    Στην περίπτωση του σκίουρου αυτό που παρέλειψα να σχολιάσω, είναι οι εισαγωγές από τα pet-shops ειδών "εξωτικών" τρόπον τινά, που δεν ζούν στην Ελλάδα και συνήθως δεν επιτρέπονται (θεωρητικά).
    Ωστόσο δεν γίνεται απολύτως κανένας έλεγχος και όταν διαπιστώνονται οι παραβάσεις ούτε καν πρόστιμα δεν πέφτουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τώρα να πώ τη λέξη "κουτσούνι" ή θα φανώ φαιδρή, εν μέσω σοβαρού θεματος; :)

    Πιστεύω κι εγώ πάντως πως καλά κάνατε και τον ξαμολήσατε. Ελπίζω μόνο να πρόφτασε να κάνει προμήθειες για το χειμώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Stassa μου, δύο αγωνίες είχαμε κι εμείς. Άν θα νοιώθει πολλή μοναξιά κι άν θα προλάβει να φτιάξει νέες καβάτζες τροφής. Όχι τίποτ' άλλο, κρίμα ο κόπος του και η αποταμίευσή του, τόσους μήνες.
    Και ναι! είναι τρελλό κουτσούνι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ετοιμάσου για σεντόνι (υπέρδιπλο):

    Έχω περιθάλψει κι εγώ παιδιόθεν τα άπειρα αναξιοπαθούντα ζωύφια. Έχω κάνει κι ένα σύντομο πέρασμα από το κέντρο περίθαλψης στην Αίγινα (μου έφυγε η μαγκιά, μιλάμε για χοντρό χαμαλίκι, φτυάρισα τόνους κουτσουλιές).

    Έχω να πω ότι τα παιδιά έχουν κάποια δίκια όταν λένε να μην απελευθερώνουμε ζώα σε ακατάλληλο περιβάλλον. Πρώτον, είναι αρκετά πιθανό ότι θα ταλαιπωρηθούν και δεν θα επιβιώσουν. Πολλά από αυτά καταλήγουν στην Αίγινα σε αθλία κατάσταση. Δεύτερον, αυτό με τα ξενικά είδη έχει κάποια βάση. Αφενός αν θέλουν να είναι σοβαροί δεν μπορούν να παροτρύνουν τον κόσμο να αμολάει τα ζώα στη φύση ανεξέλεγκτα γιατί θα τους κράξουνε, αφετέρου υπάρχει πραγματικά περίπτωση, έστω και μικρή, να προκληθεί περιβαλλοντικό πρόβλημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αμερικανικός γκρίζος σκίουρος, που εισάχθηκε πριν από μερικές δεκαετίες (ή και λιγότερο, δεν θυμάμαι καλά) πρώτα στην Αγγλία και μετά στην υπόλοιπη Ευρώπη, ξαμολύθηκε στα δάση και τώρα κοντεύει να εκτοπίσει τον ευρωπαϊκό κοινό σκίουρο.

    Να ξεκαθαρίσω κάτι: προσωπικά επικροτώ αυτό που κάνατε. Κι εγώ έχω φουντάρει δυο νεροχελώνες στη λίμνη του Μαραθώνα. Με την ίδια λογική. Αν διάβασες το ποστ μου για τη φιλοζωία, ξέρεις πώς σκέφτομαι επί του θέματος. Καλύτερα μιας ώρας κλπ κλπ.

    Απλά, θέλω να επισημάνω ότι και η άλλη άποψη έχει τη βάση της και θεωρώ ότι είναι σεβαστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γνωρίζετε υποθέτω ότι οι παπαγάλοι που το σκάνε από τα κλουβιά (τροπικά είδη υποτίθεται) έχουν προσαρμοστεί μια χαρά στο περιβάλλον, φωλιάζουν κανονικά, αναπαράγονται και τα πάρκα είναι γεμάτα από δαύτους!

    Και θα μου πεις τι έγινε; Τίποτα. Το έχουμε που το έχουμε γαμήσει και το περιβάλλον και τους παπαγάλους, άστους να εξαπλωθούν να δούμε τι θα γίνει! (θα κάνουμε κι εξαγωγή)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μελάνη μου, ευχαριστώ για τα -για άλλη μια φορά- εύστοχα σχόλιά σου. Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Ακούστηκε πολύ άσχημα έτσι όπως το έγραψα (ότι δηλαδή μου λέγαν μαλακίες από τη φιλοζωϊκή).
    Και εξηγούμαι: Βεβαίως και έχει λογική η επιφύλαξή τους. Προβληματιστήκαμε πολύ πάνω στο θέμα της ανατροπής της φυσικής ισορροπίας πριν αμολήσουμε το σκιουράκι στους αγρούς.
    Γι αυτό λέω πως άν ήταν πχ ζευγάρι σκίουρων που θα μπορούσαν να αναπαραχθούν, θα το σκεφτόμασταν δυό φορές άν θα τους ελευθερώναμε.
    Επίσης, για να μην παρεξηγηθώ, το κέντρο περίθαλψης στην Αίγινα, νομίζω οτι κάνει καταπληκτική δουλειά και με ελάχιστα μέσα. Άς είναι καλά οι εθελοντές του.
    Απλώς τα κλουβιά που είδαμε σε κάποιες φωτογραφίες ήταν εξαιρετικά μικρά. Πράγμα μου μας επιβεβαίωσε και ο άνθρωπος του Κέντρου με τον οποίο μιλήσαμε ότι δηλαδή υπήρχαν ήδη αρκετά σκιουράκια εκεί και ο χώρος ήταν ανεπαρκής.
    Καλά, αυτό με τους παπαγάλους δεν θα το φανταζόμουν με τίποτα!
    Μπράβο τα πουλάκια μου!Αγωνιστές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανατρίχιασα ρε γαμώτη μου!!! Τι υπέροχα παιδιά είστε εσείς!!! Μπράβο σας! μπράβο σας!! Μπράβο σας!! μπράβο σας!!! μπράβο σας!!! Μακάρι ο κύριος φουσκομάγουλος να είναι καλά!!! Μακάρι!! Μπράβο σας!!!!! :)))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Γειά σου Κωλογριούλα μου!
    Πιστεύω ακράδαντα πως όποιος και να τον έβρισκε, το ίδιο θά'κανε.Ο Φουσκομάγουλος ήταν ακαταμάχητος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή